۱۳۹۱ تیر ۲۹, پنجشنبه

در انتهای یک رنگین کمان با صدای اِرل گرنت: به یاد گذشته‌های دور

At the end of a rainbow, you'll find a pot of gold // At the end of a story, you'll find it's all been told // But our love has a treasure our hearts always spend And it has a story without any end // At the end of a river, the water stops its flow // At the end of a highway, there's no place you can go // But just tell me you love me and you are only mine And our love will go on 'til the end of time // At the end of a river, the water stops its flow // At the end of a highway, there's no place you can go // But just tell me you love me and you are only mine And our love will go on 'til the e-end of time
'Til the end of time
ترانه‌ای با صدای جادویی خواننده سیاهپوست آمریکایی، اِرل گرنت با عنوان "در انتهای یک رنگین کمان به مخزنی پُر از طلا دست خواهی یافت" مربوط می‌شود به خاطرات جوانان و نوجوانانی که در انتهای دهه ۵۰ میلادی عاشق بوده‌اند. نیک می‌دانم که بچه های امروز نیز این ترانه را پاس می‌دارند. در پی آن بودم برای زنده کردن خاطرات گذشته این ترانه را بیابم که پس از یافتن‌اش به میزان هشیاری حافظه‌ام بدگمان شدم، چرا که تصور می‌کردم این ترانه را نات‌کینگ‌کول هم خوانده است اما هر چه جستجو کردم آنرا با صدای نات‌کینگ‌کول در یوتیوب نیافتم
ارل گرنت در ۲۰ ژانویه ۱۹۳۳ میلادی در اوکلاهما بدنیا آمد و در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۷۱ در سانحه رانندگی در نیومکزیکو در سن ۳۹ سالگی کشته شد
او اگر هیچ کار هنری دیگری در عمر کوتاه خود نکرده باشد فقط به لحاظ خواندن همین ترانه نامی جاودان از خود بر جای گذارد
ارل گرنت پیانیست و خواننده‌ی مشهور آمریکایی متجاوز از سی آلبوم و چند برنامه تلویزیونی موفق در کارنامه خود دارد
باهم گوش فرا دهیم به ترانه‌ی "در انتهای رنگین کمان" به یاد گذشته‌های دور  آدرس یوتیوب 
http://www.youtube.com/watch?v=6c2rNldUqVo 
 

۱۳۹۱ تیر ۲۸, چهارشنبه

از دیکتاتور تا دیکتاتور: عملِ براندازی را مردم از رژیم‌های خودکامه می‌آموزند


آنجا که یک رژیم دیکتاتوری به جان مردم می‌افتد به قصد براندازی مردم، مردم یاد می‌گیرند که فعل‌ای، کنش‌ای و واکنش‌ای با عنوان "براندازی" نیز وجود دارد و می‌توان برای نجات خود از شر دیکتاتور آنرا به اجرا گذارد! آیا یادشان نرفته رژیمیان که پس از انتخابات ۸۸ نخستین گلوله را چه کسانی شلیک کردند و مردم را مانند برگ درخت بر کف خیابان‌ها، فتادند. مردمی که متمدنانه در پی رای خود بودند و به نتیجه انتخابات معترض در پی براندازی نبودند. حتمن به‌یاد دارند که دستگیری‌های وحشیانه و حبس در زیرزمین وزارت کشور و شکنجه و قتل و تجاوز در کهریزک را چه کسانی رهبری کردند و چه کسانی به اجرا گذاردند. آری این رژیمیان بودند که اینطور تصمیم به براندازی بهترین و خالص‌ترین انسان‌های یک ملت گرفتند و آیا اکنون نوبت مردم نیست. این تجربه تاریخی یک ملت و تمامی دیکتاتوری‌های جهان است